My name is Steven en ik ben net 18 jaar. Ik ben biseksueel en nog niet geout dus ik ga liever niet dieper in op mijn woonplaats
je weet wel. Ik ben student Informatica, eerste jaar nu en het loopt wel goed voorlopig.Mijn verhaal begint al op jonge leeftijd. Ik ben een vrij rustige jongen van karakter en aangezien de combinatie jongen+rustig blijkbaar niet vaak voorkomt op een school, hoorde ik er nooit echt bij. Nooit echt vrienden gehad tot de laatste jaren van het middelbaar (iedereen wordt dan 'volwassener' zeker?
) toen ik een goede vriendenkring begon op te bouwen.Ik had er nooit bij stilgestaan holebi te zijn tot ik mezelf erop betrapte (ongeveer 3 jaar geleden): op straat bijvoorbeeld vallen jongens me gewoon sneller op dan meisjes. Je kent dat wel, vrienden onder elkaar: "kijk die chick daar", terwijl ik ondertussen de andere kant aan het opkijken was naar een jongen
. Best wel confronterend op het moment zelf. Het eerste wat je doet is ontkennen natuurlijk en ik bleef dat maar volhouden tot ongeveer een half jaar geleden. Ik begin het nu voor mezelf uiteindelijk te accepteren. Niemand weet dat ik bi ben, behalve enkele goede chatvrienden die ik via een holebi-chatbox heb leren kennen. Een coming-out zie ik (nog) niet echt zitten, mede doordat ik niet de gemakkelijkste ouders heb in dat soort zaken. Ik leef dus voorlopig maar "twee werelden" zoals ze zeggen. ^^In mijn vrije tijd ga ik graag wel eens op stap of ben ik bezig met mijn favoriete hobby webdesign en wat amateur webontwikkeling. Chatten doe ik ook vaak, ik leer graag nieuwe mensen kennen, voornamelijk holebi-jongeren! Ik vind het leuk met hen te kunnen praten over zaken waarmee ik met anderen uit mijn omgeving niet kan praten. Muziek (allerlei genres door elkaar) luister ik graag en het helpt soms mijn zinnen verzetten. Tv, film, lezen en wat sporten vullen de rest van mijn tijd.
Als je nog vragen hebt ofzo, feel free to ask!
Groetjes!
