"Miss Brooke had that kind of beauty which seems to be thrown into relief by poor dress."
Op reis ook nog Never Let Me Go van Ishiguro gelezen (oké, zelfs goed, maar niet fantastisch), Après une histoire vraie van Delhine de Vigan (zeer goed, haar narratief is heel verfrissend, het herinnert me een beetje aan wat Zambra doet, de grens tussen fictie en autobiografie heel bewust heel flou houden en daarmee spelen). En Radetskymars van Joseph Roth.




En daarvoor, net voor ik op reis vertrok, Mr. Gwyn van Baricco gebinged. Op een nacht uitgelezen. Heerlijk verhaaltje. Ik ben benieuwd naar zijn andere boeken.