Heel veel tijd om te lezen de laatste tijd. Ik ben nu vooral bezig met de boeken die ik nog
moet lezen. Zeker de Kinder- en Jeugdjury begint een beetje een opdracht te worden, er zit echt heel weinig goeie boeken tussen. Nog meer dan de literatuur voor volwassenen, zijn kinderboeken echte commerce geworden. Heel erg jammer. Je voelt onmiddellijk wanneer boeken geschreven (of eerder: uitgegeven) zijn om te verkopen. Er zijn niet zoveel goeie uitgeverijen meer: Lannoo, Manteau, De Eenhoorn (De Eenhoorn

, ik koop voor de bib systematisch alles aan wat die voor kinderen uitgeven) en Querido. Het fonds bij andere uitgeverijen is echt wisselvallig). Opmerkelijk is bij Abimo bijvoorbeeld dat ze hun topauteurs gaan aanspreken om te gaan schrijven en een pseudoniem aan te nemen. Bijvoorbeeld Don Kameleon, en dat dan als Geronimo Stilton gaan verkopen. Ook de vormgeving in het boek, is stiltoniaans. Heksje Lilly is nog zo'n voorbeeld.
Gelezen voor de KJV:
* Don Kameleon en de Tijdspoort (auteur: Don Kameleon, echte auteurs:
Bavo D'Hooghe en Nico De Braeckeleer) - Abimo: ik vraag me af wat de bedoeling van het boek is. Een goed en spannend verhaal? Fail. Mooie taal? Fail. Kinderen doen lachen: ewel ja, toch wel een beetje. Dieper inzicht krijgen in de wereld en mensen? Fail. Niets van uitdieping en totaal voorspelbaar. Gelukkig zijn de prenten in het boek wel mooi.
*
Siska Goeminne - Het rarebeestencarnaval (Lannoo): Eigenlijk een luisterboek, maar voor de KJV is het de bedoeling dat de boeken zelfstandig kunnen gelezen worden. Het zijn amusante versjes bij de verschillende dieren, maar er zijn niet echt een lijn in. Met de CD natuurlijk dan wel, met de muziek van Camille Saint-Saëns (carnaval des animaux). Heel erg mooi, in een uitvoering van De Filharmonie. Jammer dat de stemmetjes van de dieren niet echt overkomen (ingesproken door Guga Baùl). Maar wel een beetje grappig, en ook gewoon heel mooi geschreven.
*
Wout Thielemans - De scharlaken pompelmoes (Lannoo-): Ook een luisterboek, maar dat kon helemaal niet zelfstandig gelezen worden. En aangezien de CD er niet bij zat achteraan, heb ik dus niets mee van het verhaal.
Voor de Gouden Boekenuil:
*
Jaap Brokken - De vergelding: hoe dat boek zelfs op de shortlist is geraakt, weet ik niet. Ik heb me er doorgeploegd. Op het forum van GBU schreef ik:
"Met veel appetijt ben ik begonnen aan dit boek maar gaandeweg werd het steeds moeilijker geboeid te kunnen lezen. Veel herhalingen en uitweidingen over de talloze personages haalden de spanningsboog uit het verhaal. Bovendien kon ik me moeilijk vinden in de verschillende hypotheses waaruit het boek werd opgebouwd, waardoor je als lezer steeds weer op het verkeerde been werd gezet. Het stoorde mij dat de auteur poogt een historisch correct beeld op te hangen aan de feiten en daarbij zich afzet tegen de personages uit het dorp die allemaal een andere mening hadden en hun eigen kijk op de feiten, maar zelf gaat hij telkens weer speculeren over wat de personen gezegd en gedacht hebben, hoe ze gehandeld hebben, en dergelijke meer. De auteur beroept zich op enkele bewijsstukken en vooral veel getuigenissen die elkaar tegenspreken en die na jaren enorm vervormd en gekleurd zijn. Hij geeft dit zelf aan maar blijft toch vasthouden aan de historisch correctheid van zijn uiteindelijke conclusie. Het lijkt me hier nog altijd veel meer fictie dan historisch correct beeld van de feiten. Dat de namen van de dorpsgenoten dan nog eens veranderd, doet voor mij echt afbreuk aan de historische relevantie zoals Jan Brokken het betoogt. Het geheel lijdt onder een constant verlies van geloofwaardigheid. Ik vind de oefening die hij maakt om een historisch gebeurtenis literair te verhalen in deze mislukt."
*
Joost De Vries - De Republiek:
Een leuk onconventioneel boek waar ik vaak hardop mee heb zitten lachen. Intellectueel eerlijk en bijzonder scherp. De hoofdpersonages (Friso De Vos en Philip De Vries) zijn al van meet af aan duidelijk elkaars spiegel, en de spielerei van Friso is ronduit hilarisch. Hoewel het constante namedroppen door velen als vervelend gezien kan worden, vond ik het net een meerwaarde (ik had gelukkig ook de tijd om alles op te zoeken, voor mij zorgde dat niet een breuk in het lezen). De roman gaat net over dat overdreven intellectualisme, het doordrammen over een onderwerp dat niet altijd ter zake doet. De roman is evenwel fris geschreven, waardoor het niet beladen wordt onder de constante verwijzingen. Hoewel in het begin een beetje doorworstelen, was dit toch aangename leeservaring.
*
Ilja Leonard Pfeijffer - La Superba: In het begin was ik er niet zo enthousiast over. Het deed me wat denken aan het Boek der Rusteloosheid van Pessoa, maar dan minder poëtisch. Gaandeweg wordt het echt genialer en genialer. Bijzonder grappig, en een beetje cynisch. De beste promotie voor Genua, want het begint echt te kietelen om ook naar die stad te trekken. Ik ontwaar al lichtjes een plot tussen alle losse observaties die hij maakt. Ik denk dat deze echt een kans maakt om de Gouden Boekenuil te winnen.
En tussendoor ook nog een beetje Game of Thrones gelezen. Ik had het plan om alle boeken opnieuw te lezen, maar volgend op mijn lijstje staat Oorlog & Vrede van
Tolstoj, en ik kijk er al echt naar uit.