Bijgeloof en dwangneuroses

[nomeis]

Vroeger had ik allerlei regeltjes. Niet op die tegel staan, het licht mag niet op rood springen, het volume moet op een even zender staan, oma mag niet zeggen dat ze pijn in haar rug heeft,... Het zinnetje 'Anders gaan mama en papa dood' spookte echt constant door mijn hoofd. Achteraf gezien vrij grappig, maar het bepaalde mijn leven op dat moment wel. Ik had ook een gigantische angst om over te geven, waardoor ik soms nachten lang niet durfde inslapen en allerlei rituelen nodig had voor ik kon slapen. Ik deed dat allemaal erg verborgen, ik denk niet dat mijn ouders er ooit veel van gemerkt hebben. Het is na mijn 12de wel grotendeels verdwenen. Soms heb ik nog van die flashes als ik aan een verkeerslicht sta of een deur moet open doen.

[Wapiti]

Ik heb als kind (denk 5 of 6 jaar) eens gedroomd dat er achter de kelderdeur een heks woonde. Dus als ik naar de kelder moest om een doos melk of fles water, dan sprintte ik altijd dat ik terug boven aan de trap stond, voor de deur terug toeviel. Op den duur werd het eerder iets van een uitdaging ipv een angst.

Ik controleer ook constant de achterdeur. En als ik ergens opsta om te vertrekken doe ik altijd de 'four point tap': 'gsm, sleutels, portefeuille & portemonnee'

[Springbal]

Er zijn dagen dat ik 2 keer terug loop om na te kijken of de deur vast was (en dagen dat ik de deur vierkant laat open staan ) ik de tap-test doe, op alle zakken kloppen, en op kamp heb ik meestal mijn broeken met dijzakken dus heb ik netjes 1 zak voor de gsm, eentje voor de zakdoek, eentje voor het touw met fluitje, eentje voor de kodak en eentje voor de pertefeuille, en help als de structuur dan even weg is . Vroeger geloofde ik al te vaak dat in het donker gat van mijn broer zijn kamer (ja op onze gang boven is die kamer altijd zo'n donker gat in de winter) dat daar een tijger ( hier een tijger) of een monster kon zitten en soms ging ik dan sprintend de trap af. Enfin voor de rest niets op aan te merken

[Darko]

Vroeger, als ik 's nachts beneden naar het toilet was geweest, rende ik altijd de trappen op naar mijn kamer omdat ik altijd dacht dat er misschien inbrekers binnen zaten.

Als ik nu de deur uitga controleer ik ook altijd m'n broekzakken (gsm, portefeuille, sleutels en sigaretten).
En als ik aan de kassa sta en van plan ben om met kleingeld te betalen (alleen als ik weet hoeveel ik zal moeten betalen), dan tel ik constant mijn geld na om te zien of het bedrag wel klopt dat ik in mijn handen heb.

[3S]

Vroeger, als ik 's nachts beneden naar het toilet was geweest, rende ik altijd de trappen op naar mijn kamer omdat ik altijd dacht dat er misschien inbrekers binnen zaten.

Haha, klinkt herkenbaar... Eigenlijk heb ik dit nog altijd een beetje... Als ik even door een donkere gang of kamer moet wandelen, versnel ik altijd mijn passen naar het einde toe omdat ik een dreiging die achter me zit op mijn rug VOEL. En dan sla ik altijd hard mijn slaapkamerdeur toe en krijg ik zo'n rugrilling.

Ik was als kind ook clichégewijs bang van het monster onder het bed. Ik ging altijd van een weloverwogen afstand van mijn bed staan en SPRONG er dan in, omdat ik bang was dat als ik te dicht bij het bed zou staan het monster mijn voeten zou grijpen.

En ik zag als kind ook eens een trailer van een superenge koppenreportage over klopgeesten. Over wc's die vanzelf doorspoelden en deuren die uit zichzelf opengingen en zo. Ik zag dus enkel de trailer, en niet de volledige aflevering, maar mijn verbeelding sloeg wel op hol. Ik werd echt doodsbang van alle mogelijke rampscenario's in mijn hoofd. Ik heb dan echt een hele tijd lang met een KRUISBEELD in bed geslapen. Haha, wat was ik een freak.

En wat dwangneuroses betreft: mijn sleutels. Dat is echt vreselijk, en iedereen die mij kent, ergert zich aan m'n panische angst die ik heb over het verliezen van mijn sleutels. Op de meest onmogelijke momenten van de dag kan plots door mijn hoofd 'WAAR ZIJN MIJN SLEUTELS?' schieten, en dan MOET ik stoppen met alles wat ik op dat moment aan het doen ben (en wat alle andere mensen in mijn gezelschap aan het doen zijn) en MOETEN die sleutels onmiddellijk gevonden worden. Ik heb er ook niet altijd een vaste plaats voor, dus soms is dat een hele zoektocht en moet ik alles ondersteboven halen. Iets soortgelijk heb ik ook soms voor met mijn gsm. Ik vind ook heel vaak mijn sleutels niet terug als ik wegmoet (heel vervelend, dan moet ik eerst mijn kot helemaal overhoop halen) en voor ik ga slapen check ik minstens drie keer of de deur wel goed op slot is (en moet ik daarvoor dus iedere keer opnieuw mijn bed uitkruipen).

[metalhead94]

ik heb altijd broeken aan met minstens 4 paar zakken en ook nog een jas en elk ding heeft zijn plaatsje. als ik dan eens perongeluk mijn gsm ergens anders steek, begin ik overal te zoeke, terwijl hij gewoon in een andere zak steekt. kzit dan overal te zoeke, behalve in mijn andere zakken, omdat ik altijd denk: "daar kan die niet zitte".

Als ik alleen thuis zit, dubbelcheck ik alle deure omdak altij denk da als de deure nie op slot zijn, da der zowiezo dieve binne gaan kome

ook moet alles in mijn kamer blijve ligge zoals het ligt, want anders weetk nie waar alles ligt. men ouders vinden het dan meestal rommelig en ruime mijn kamer op en wordt ik kwaad. wel vind ik alles trug als ik het zelf opruim

en dan mijn boeken, die moeten altijd op alfabetische volgorde blijven staan. maar als de kuisvrouw komt, legt die die boeke altij anders en dan word ik kwaad op haar en leg ik die boeke allemaal trug op hun plaats. mjah, kvin da ni leuk om da elke week trug opnieuw te moete doen pfff.

[Orlando]

Ik heb erg lang een beetje nomeis-ziekte gehad, het verbinden van on- of semi-controleerbare gebeurtenissen met bepaalde gevolgen.

Vanop een redelijke afstand zien dat het licht op groen staat en denken "als ik nu daar ben en kan oversteken voor het rood wordt, dan..."

Zo herkenbaar (nog steeds eigenlijk). En ik vrees dat ik voor de rest ook nogal neurotisch/bijgelovig ben:
- Mijn halsketting: ik doe die altijd af net voor ik ga slapen en als ik opsta doe ik die direct weer aan, ik ga nooit mijn kamer uit zonder dat ding aan.
- Mijn koffiemok: zowel thuis als op kot heb ik mijn koffiemok waaruit ik altijd koffie drink ('t is niet zo erg dat andere mensen er niet mogen uit drinken, maar zelf neem ik altijd dezelfde.)
- Voor ik piano speel was ik altijd mijn handen, hoewel ik dat eerder een goede gewoonte dan wel een neurose zou noemen.
- Ik kan enorm genieten van dingen tellen en logisch rangschikken.
- Posters mogen evt. scheef aan de muur maar van scheve kaders krijg ik het vliegend schijt.
- Voor ik begin te schrijven leg ik mijn pen altijd even evenwijdig met het blad papier.
- Lijstjes, van alles.

Ik beken: ik ben een freak.

[Becco]

- Voor ik begin te schrijven leg ik mijn pen altijd even evenwijdig met het blad papier.

YES!

Ik word altijd een beetje nerveus als de eerste wagon van mijn trein geen 1e klasse is. Dat is meestal de voorbode van een kutdag.
Als ik van iemand een prulletje krijg dan hou ik dat bij en draag ik daar zorg voor. Anders gebeuren er nare dingen.

[analyse]

Nogal abnormaal de neiging om 1000 keer te checken of ik m'n bankkaarten wel terug in m'n portefeuille heb gestoken na gebruik, of m'n gsm en sleutels nog steeds in m'n tas zitten, of ik de koffiezet wel heb uitgezet, en toch zeker niet ben vergeten om het licht uit te doen en de deur op slot gedaan,...

om dan nog te zwijgen hoe vaak ik op m'n werk check of ik m'n dossiers wel heb weggestoken als ik naar huis ga...

* zucht * ik word er zelf moe van .

Schuld van m'n moeder, die heeft dat ook

[RedRufio]

Ik denk niet echt dat ik van die dwangneuroses heb, maar ik heb enkele routines die echt niemand mag verbreken. Als daar dan iets fout mee gaat, kan ik echt kribbig worden, of voelt het alsof mijn dag al bij voorbaat verpest is. Een aantal:

* Ik doe echt wel een aantal keer de check (portefeuille, sleutels, sigaretten, gsm, aansteker) voor ik de deur uitga (zeker sleutels) en als ik op straat sta steeds nog een keer.
* Ik moet 's morgens mijn koffie hebben in het station. Ik zou er een trein voor missen.
* Op het perron 's morgens moet ik tijd hebben om twee sigaretten te roken. Ik vertrek dus altijd met redelijk wat speling naar het station.
* Het laatste dat ik 's avonds doe en het eerste dat ik 's ochtends doe is een sigaret roken in de badkamer en een glas ice-tea drinken. En dat mag echt niemand van me afnemen.
* Ik zit in de trein altijd tegen richting en aan het gangpad.
* Ik hou ervan om overal vaste plaatsjes te hebben: op café, in een park, op de bus, vroeger in klas en in de auditoria. Dat geeft een stukje zekerheid.

En om een of andere bizarre reden heb ik nog altijd een probleem met zwarte katten die mijn pad kruisen. Ik loop om.

[metalhead94]

Kheb er nog een die redelijk belachelijk is eigelijk ...

als ik het huis uitga, doe ik de voordeur open, ga ik via de achterdeur naar buite, ik sluit de achterdeur, doe die op slot, check nog eens een keertje of die wel op slot is. daarna ga ik ik naar de voordeur, waarbij ik onderweg check of ik mijn sleutels wel bij heb (terwijl ik net de deur op slot heb gedaan eh ). kga dus naar de voordeur, steek de sleutels langs de buitekant van de deur er op, check of ik alles bij heb (pertefeuille, gsm, sleutels, ...) en trek dan de deur dicht, doe die op slot, steek de sleutels in mijn zak. ga'k naar straat en check daar nog eens ofk men sleutels wel bij heb ...

kweetet, tis echt belachelijk XD maar zo weetk zeker dak men sleutels bij heb eh
en de voordeur openzette is voor het geval dak nog iets vergete ben

[Galione]

* Ik zit in de trein altijd tegen richting en aan het gangpad.

Mihi, zo zag ik jou inderdaad voor het eerst!

OT: Ik moet ook altijd een check doen, maar dan enkel net voor ik van de trein stap, en enkel wat mijn gsm betreft.

[Springbal]

Op de trein check ik vaak drie keer of het wel degelijk de juiste is.

Tellen deja vu's ook in dit topic? Heel vaak droom je stukken waar dan achteraf details van terugkomen (voorbeeld exact zo een gedekte tafel, een quote van iemand, ...)

[Christophe]

Bijgelovig ben ik niet echt (omdat ik simpelweg niet hou van gelijk wat iemand bang of unhappy kan maken), maar het enige wat ik heb is dat ik in alle getallen waarmee ik te maken krijg (bijvoorbeeld: ik moet een vraagnummer kiezen voor een quiz, ik moet om 11u35 een examen afleggen, ...)een mooi verband/speciale verhouding/... zoek, zodat het "een geluksgetal" is. Echt geloven doe ik het niet, maar het is wel een automatisme, bij bijna elk getal dat ik tegenkom..

[Wapiti]

Ik weet niet waaronder ik het moet plaatsen. Misschien onder 'creepy'. Maar ik kijk bijna iedere dag om exact 10u24 op mijn horloge/klok.


Oh en ik zit altijd dwangmatig aan etiketten op flesjes te pulken...

[Hanneke]

Het enige waar ik ooit echt aan meegedaan heb zijn de straatstenen. Nu nog eigenlijk. Ik mag niet op halve, gebroken straatstenen stappen en durf dus al eens wat zigzaggend over straat wandelen

Al moesten mijn kleurtjes en stiften vroeger ook altijd in een rangorde volgens kleur liggen, en ik gebruikte de kleuren dan eveneens in die zelfde volgorde.

[Bboy93]

Ik kan en zal nooit een examen doen zonder mijn geluksbrenger! Ik heb het al sinds men 1ste middelbaar en k heb nog nooit een examen zonder gedaan. Eens dacht ik is dat ik hem vergeten was en toen kreeg ik een serieuze paniekaanval tijdens het examen, om dan te ontdekken dat die al een hele tijd in mijn zak zat XD

Qua dwangneuroses moet ik echt elke deur checken bij ons thuis of hij niet vast is en kijk ik echt veel te veel mijn rugzak na Xd yeah I know I'm weird...

[metalhead94]

Ik weet niet waaronder ik het moet plaatsen. Misschien onder 'creepy'. Maar ik kijk bijna iedere dag om exact 10u24 op mijn horloge/klok.

wel, als het school is, dan is het pauze tot 10u20 en elke keer slaag ik er in om, 1 enkele keer op de klok te kijken en dat wanneer het exact 10u18 is.

ook kom ik echt overal het getal 58 tegen.

[LaDolceVita]

Ik heb mezelf er vandaag op betrapt dat ik niet naar mijn mondeling examen kon vertrekken zonder het lievelingsspeeltje van mijn hondje bij te hebben... Ook draag ik dan altijd juwelen die ik gekregen heb van de mensen die mij het dierbaarst zijn.

[Heftruck]

Ik weet niet waaronder ik het moet plaatsen. Misschien onder 'creepy'. Maar ik kijk bijna iedere dag om exact 10u24 op mijn horloge/klok.

1024, een macht van 2.

Constant.