Jouw laatste coming out [5]

[Sistje]

Beste en emoioneelste dag van het hele jaar!

Lijkt mij inderdaad een heel mooie afsluiter van het jaar

[Jan148]

Mijn coming out in de klas was... emotioneel.

Ten eerste wil ik jullie een aanrader geven:
http://www.youtube.com/watch?v=XP4clbHc4Xg

Rise against - Make it Stop.
Over holebi jongeren die gepest worden.
Tot zover dat ze...
Het einde is prachtig:)

Maargoed.
Dit filmpje liet de juf aan de klas zien omdat ik het vroeg of dat mocht. Daarna vertelde ze hoe ze gepest geweest was. Wat vreselijk was! Ik moest bijna huilen, vond het zo erg!
Daarna heb ik over mijn verleden verteld. Ik moest huilen, alle herinneringen kwamen terug boven.
Daarna heeft de rest van de klas ook verteld over dingen die ze hebben meegemaakt.
Toen begon de juf erover: Het maakt nie uit wat je bent! Homo, lesbisch, je moet gewoon jezelf kunnen zijn!
En ik stak mn vinger op. En kreeg een beut uiteraard^^
Ik vroeg of dit binnen de klas kon blijven, want iedereen beloofde. En heb toen gezegt dat ik Lesbisch ben, een vriendin heb, en erg gelukkig ben.

Beste en emoioneelste dag van het hele jaar!

Xx Anne,

Das idd een prachtige song!
En wauw, tof om te lezen

[Jessybessy]

Mijn laatste coming-out was toen juist tegen een vriendin die lesbisch is.
Ik had gezegd dat ik dacht dat ik bi ben of zelfs lesbisch.
Ze vroeg dan waarom ik dat dacht.
Ik zei dan omdat ik mij aangetrokken voel tot meisjes.
Ze zei dan als je er over wilt praten mag je het altijd laten weten.
Ik had dan ook gevraagd of ze het geheim kon houden.
Wat ze ook zei is dat ze het eigenlijk al lang wist. 
Het voelde best wel wat opluchtend.

Xx

[Bboy93]

Bij mij kwam het nogal redelijk onverwacht xd

ik was samen iets gaan doen met 2 vrienden (meisje en jongen) en we hadden net iets te veel gedronken. Xd
Dus de vriendin had al eerder tegen mij gezegd dat ze 'anders was' en zei wist het al van mij. We zaten wat te praten en opeens begon ze wat hints tegen onze vriend te zeggen maar hij had het niet zo snel door dus heeft ze het gewoon gezegd. Hij pakte het zeer goed op maar wat er nu komt gaf me echt een wtf-gevoel xd...Het gesprek werd dus nog intiemer en om het kort samen te vatten : onze vriend ziet mannen toch ook wel zitten zeker! en nu weten we het van elkaar dat we allemaal bi zijn Het eindigde in een geweldige avond en we hebben veel gelachen xd en zo zie je maar dat er heel veel onverwachte dingen kunnen gebeuren....

[Djoelie]

Voor een sollicitatie moest ik een formulier invullen, te beginnen met allerlei persoonlijke gegevens. Ze vroegen ook naar de naam en het beroep van je partner. Ik heb even getwijfeld of ik mijn lief zou invullen, want tenslotte is het niet officieel dat wij samen zijn. Maar ik heb het dan toch maar gedaan.

[twijfelaar1987]

Voor een sollicitatie moest ik een formulier invullen, te beginnen met allerlei persoonlijke gegevens. Ze vroegen ook naar de naam en het beroep van je partner. Ik heb even getwijfeld of ik mijn lief zou invullen, want tenslotte is het niet officieel dat wij samen zijn. Maar ik heb het dan toch maar gedaan.

OT: gisteren moest ik de nieuwe interim inwerken en we hadden het over waar we wonen enzo. Toen zei ik dat ik niet meer thuis woonde en vroeg zij of ik dan samenwoonde met mijn vriend. Daarop zei ik dat ik nu nog alleen woon, maar in augustus ga samenwonen met mijn vriendin. Ze lachte eens en zei iets van 'ooh, leuk' ofzo.

Outen gaat echt elke keer beter en beter en ik twijfel nog maar van één collega of ze het weet of niet. De andere collega waarvan ik 't niet wist, wist het blijkbaar wel al, want toen ik zei dat ik ga samenwonen met mijn vriendin, keek ze niet vreemd op ofzo

[dr_kat]

Voor een sollicitatie moest ik een formulier invullen, te beginnen met allerlei persoonlijke gegevens. Ze vroegen ook naar de naam en het beroep van je partner. Ik heb even getwijfeld of ik mijn lief zou invullen, want tenslotte is het niet officieel dat wij samen zijn. Maar ik heb het dan toch maar gedaan.

OT: gisteren moest ik de nieuwe interim inwerken en we hadden het over waar we wonen enzo. Toen zei ik dat ik niet meer thuis woonde en vroeg zij of ik dan samenwoonde met mijn vriend. Daarop zei ik dat ik nu nog alleen woon, maar in augustus ga samenwonen met mijn vriendin. Ze lachte eens en zei iets van 'ooh, leuk' ofzo.

Outen gaat echt elke keer beter en beter en ik twijfel nog maar van één collega of ze het weet of niet. De andere collega waarvan ik 't niet wist, wist het blijkbaar wel al, want toen ik zei dat ik ga samenwonen met mijn vriendin, keek ze niet vreemd op ofzo

Super ,Maak er iets moois van samen

[Botsbal]

Monitor dag van de speelpleinen waar ik leiding geef

Voor de speelpleinen starten is er een dag voor de monitoren om de nieuwe monitoren wat beter te leren kennen en na een half uur kwam er een van de nieuwe monitoren op me af: "hey, ben jij homo?" Ik zei: "ja "
Waarop hij zei: "Ik ben bi! HIGH FIVE!!!"

Made my day!

[Jan148]

Monitor dag van de speelpleinen waar ik leiding geef

Voor de speelpleinen starten is er een dag voor de monitoren om de nieuwe monitoren wat beter te leren kennen en na een half uur kwam er een van de nieuwe monitoren op me af: "hey, ben jij homo?" Ik zei: "ja "
Waarop hij zei: "Ik ben bi! HIGH FIVE!!!"

Made my day!

Hahaha, super vet

[sko'jieh]

.

[sko'jieh]

Daarnet, in het Zweeds. Mijn gesprekspartner dacht eerst dat ik een fout had gemaakt tegen de persoonlijke voornaamwoorden Maar had het daarna toch over hoe 'gay' 60% van de Zweedse mannen eruitziet en hoe 'leb' het kapsel van de serveerster was

[De lachende profeet]

Ik denk dat ik niet echt meer uit de kast kom. Ik zwijg er gewoon niet over. Niet in de zin dat ik van de daken schreeuw dat ik homo ben, maar wel dat ik er normaal over probeer te spreken. Zoals hetero's ook hun geaardheid vanzelfsprekend vinden. Echte coming-outs heb ik dus niet meer.

[sko'jieh]

dat ik er normaal over probeer te spreken.

Ik probeer dat ook. Maar toen mijn gynecoloog het daarnet had over mijn 'betrekkingen' en anticonceptiva moest ik toch even een en ander rechtzetten. ^^

[TeQuieroMiChica]

Mijn laatste coming-out was bij mijn ouders, STRESS !
Ik had er al lang zitten over nadenken hoe ik 'het' best zou vertellen. Zeker aangezien ik al enkele keren geprobeerd had om erover te beginnen, maar het lukte mij gewoon niet. Ik kreeg altijd een krop in mijn keel en traantjes in de ogen. Ik ben dan maar een brief beginnen schrijven voor mijn ouders. Misschien wat laf, maar ik moest het gewoon kwijt en het hen gewoon zeggen, was geen optie meer na enkele mislukte pogingen.

Met mijn brief in mijn hand ging ik dan maar de trap af. (en kloppen dat dat hartje deed)
Na een beetje babbelen, viel het mijn papa op dat ik nog steeds met mijn brief in mijn handen liep.
Ik heb toen gezegd dat het een is voor hen. Blijkbaar hadden ze niet direct door dat het serieus was, want heb toch wel duidelijk moeten zeggen dat het niet om te lachen was. Ik heb gezegd dat ze beter naast elkaar gingen zitten aan tafel. Lap, mijn broer kwam binnen die plots vreselijk geïnteresseerd was... Die heb ik dan maar snel wandelen gestuurd met de boodschap dat het voor mama en papa was. Daar waren dan direct de eerste traantjes (jha, weeral...). Mijn ouders beseften nu toch wel de ernst van de situatie.

Ze gingen dan ook direct aan het lezen. Ondanks mijn verwachtingen was mijn vader de eerste die het moeilijk kreeg. Toen ze het blad omdraaiden besefte ik plots dat ik me aan het outen was bij mijn ouders. Volgens mij hebben ze de achterkant meer dan drie keer gelezen, want ze hadden er meer tijd voor nodig dan toen dat ze de voorkant lazen. Geen één van de twee reageerde. Ik stond even perplex, maar toen maakte mijn mama aanstalten om mij te troosten. De traantjes waren er namelijk nog steeds. Ze heeft me eerst moeten kalmeren en troosten voordat we een gesprek konden voeren. Mijn papa wist hem geen houding te geven. Hij stelde hem recht en ik dacht dat hij ging weggaan, maar hij ging gewoon om een zakdoek, zowel voor mij als voor hem.

Mijn mama heeft zoveel gezegd dat ik al meer dan de helft ben vergeten. Ze heeft onder andere zaken gevraagd hoe ik daar ben achtergekomen enz. Ze heeft bevestigd dat ik hun dochter blijf en dat ze mij nog steeds graag zien. Wat ik al een klein beetje wist, maar nu wel bevestigd werd, is dat ze al een vermoeden hadden. Allebei mijn ouders. Ze heeft ook gezegd dat ze haar dat niet echt kan inbeelden dat een meisje op een meisje verliefd wordt. Dat het een beetje tegen de natuur is. Waar ik het volgende antwoord op gaf: "tegen het traditionele." Ze zei dan ook dat de maatschappij wel traditioneel is en dat ik wel 'problemen' zal ondervinden. Ze heeft wel benadrukt dat het woord probleem waarschijnlijk niet op zijn plaats was, maar ze wist zich anders niet goed uit te drukken. Ze bleef zelfs heel kalm, ook tegen mijn verwachtingen in. Ze heeft pas achteraf tranen gekregen in haar ogen.

Ze heeft dingen gezegd zoals: "Het belangrijkste voor ons is dat je gelukkig bent." "Wij zullen er altijd voor jou zijn. Als er iets is, moet je maar afkomen. Wij willen gerust met je praten." "Wanneer je dan uiteindelijk een vriendin hebt, zal zij hier even welkom zijn als een jongen." "We zullen in ieder geval niet ongerust moeten zijn dat je je pil zal vergeten."

Maar ook: "Zoals je zelf in je brief schreef, zal het tijd vragen voor ons om eraan te wennen." "Je zal het moeilijker hebben in de maatschappij." "Iemand vinden die bij jou past, zal ook geen gemakkelijke opdracht zijn."

Oké, bij het positieve moet ik ook het negatieve nemen. Ik ben toch heel opgelucht en kon toen wel een gat in de lucht springen!

Maar ondertussen zijn mijn ouders weer 'normaal' en gaat het leven weer verder. Nochtans merk ik dat er iets 'hangt' tussen hen en mij. Nu met de vakantie voel ik me soms zo gevangen. Zo vaak bij mijn ouders zijn, ben ik zeker en vast niet gewoon.

[Djoelie]

Op mijn nieuw werk vertelde ik het tegen een nieuwe collega. Ik wil niet in de kast blijven en verplicht mezelf daarom om er geen doekjes om te winden. Ik ga niet zomaar out of the blue zeggen: "Hey ik ben lesbisch", maar als het past in het gesprek, ga ik er gewoon eerlijk over zijn.

By the way. Een medeleidster in de Chiro vraagt van mij dat ik mij ga outen bij alle ouders nog vóór ik op kamp ga, omdat mijn lief ook in de Chiro zit. Maar dat is helemaal niet hoe ik het doe. Ik heb het al moeilijk genoeg om het tegen mijn familie, of tegen kennissen te gaan zeggen. En nu wordt ik daar halvelings toe verplicht? Zij vindt gewoon dat de ouders het recht hebben te weten dat er een koppel in de leiding is, omdat hun kind een week mee gaat met ons.

Een andere leidster mailde de hele leidingsploeg omdat we eerst moeten bespreken of wij wel uit de kast mogen komen. Ze weet niet of het zo goed is voor de reputatie van onze Chiro dat de mensen weten dat wij een koppel zijn.
We leven precies in de middeleeuwen.

[Sistje]

Een andere leidster mailde de hele leidingsploeg omdat we eerst moeten bespreken of wij wel uit de kast mogen komen. Ze weet niet of het zo goed is voor de reputatie van onze Chiro dat de mensen weten dat wij een koppel zijn.
We leven precies in de middeleeuwen.

Schandalig dat zoiets zelf een issue is. Maak maar eens goed boel op de volgende vergadering

[Stevieboy]

By the way. Een medeleidster in de Chiro vraagt van mij dat ik mij ga outen bij alle ouders nog vóór ik op kamp ga, omdat mijn lief ook in de Chiro zit. Maar dat is helemaal niet hoe ik het doe. Ik heb het al moeilijk genoeg om het tegen mijn familie, of tegen kennissen te gaan zeggen. En nu wordt ik daar halvelings toe verplicht? Zij vindt gewoon dat de ouders het recht hebben te weten dat er een koppel in de leiding is, omdat hun kind een week mee gaat met ons.

Een andere leidster mailde de hele leidingsploeg omdat we eerst moeten bespreken of wij wel uit de kast mogen komen. Ze weet niet of het zo goed is voor de reputatie van onze Chiro dat de mensen weten dat wij een koppel zijn.

Medeleidsters of leidingsploegen hebben niets te mailen, bespreken of beslissen daarover, wat is me dat nou! De beslissing om jullie al dan niet openlijk te profileren als koppel ligt volledig bij jullie zelf. Bovendien hebben ouders helemaal geen zaken met het privéleven van leiding (op voorwaarde dat je dat privéleven voldoende gescheiden kan houden van je engagement bij de Chiro). Wat wel als leidingsploeg besproken mag worden, vind ik, is wat toelaatbaar gedrag is als koppel in het bijzijn van kinderen. Als er daar geen afspraken rond gemaakt worden kan dat op kamp soms wel tot genante situaties leiden

[Jan148]

Mijn laatste coming-out was bij mijn ouders, STRESS !

*knip*

Maar ondertussen zijn mijn ouders weer 'normaal' en gaat het leven weer verder. Nochtans merk ik dat er iets 'hangt' tussen hen en mij. Nu met de vakantie voel ik me soms zo gevangen. Zo vaak bij mijn ouders zijn, ben ik zeker en vast niet gewoon.

Hey, die spanning die er hangt zal wel weg gaan hoor! Het is voor hen ook even wennen nu
Geef ze wat tijd, bij mij was er in het begin ook wat spanning tussen mij en mijn ouders, en hetzelfde bij men broer. Ondertussen is dat echter helemaal weg

Op mijn nieuw werk vertelde ik het tegen een nieuwe collega. Ik wil niet in de kast blijven en verplicht mezelf daarom om er geen doekjes om te winden. Ik ga niet zomaar out of the blue zeggen: "Hey ik ben lesbisch", maar als het past in het gesprek, ga ik er gewoon eerlijk over zijn.

By the way. Een medeleidster in de Chiro vraagt van mij dat ik mij ga outen bij alle ouders nog vóór ik op kamp ga, omdat mijn lief ook in de Chiro zit. Maar dat is helemaal niet hoe ik het doe. Ik heb het al moeilijk genoeg om het tegen mijn familie, of tegen kennissen te gaan zeggen. En nu wordt ik daar halvelings toe verplicht? Zij vindt gewoon dat de ouders het recht hebben te weten dat er een koppel in de leiding is, omdat hun kind een week mee gaat met ons.

Een andere leidster mailde de hele leidingsploeg omdat we eerst moeten bespreken of wij wel uit de kast mogen komen. Ze weet niet of het zo goed is voor de reputatie van onze Chiro dat de mensen weten dat wij een koppel zijn.
We leven precies in de middeleeuwen.

Wtf
Ik zou idd eens goed boel maken op de volgende vergadering, die hebben zich toch helemaal niet te mengen met jou privéleven?

[melan]

Bij een medestudente hier op zomercursus. Ik vermoedde (terecht) al dat zij bi is, want ze had een vriend en pins van een Duitse holebigroep op haar tas. Ze vroeg mij of ik wist of ik meisjes of jongens verkoos (het paste in het gesprek).
"Ja."
"Wat hebt ge besloten?"
"Ik heb niets besloten, ik heb gewoon vastgesteld."
"Wat?"
"Meisjes."

In een bus vol mensen, maar de enige in de buurt die Duits kon, was al uitgestapt. Daarna zijn we een ijsje gaan eten.

Dat maakt Engels en Duits voor mijn laatste coming-outs. In welke taal zou ik de volgende doen?

[dr_kat]

Op mijn nieuw werk vertelde ik het tegen een nieuwe collega. Ik wil niet in de kast blijven en verplicht mezelf daarom om er geen doekjes om te winden. Ik ga niet zomaar out of the blue zeggen: "Hey ik ben lesbisch", maar als het past in het gesprek, ga ik er gewoon eerlijk over zijn.

By the way. Een medeleidster in de Chiro vraagt van mij dat ik mij ga outen bij alle ouders nog vóór ik op kamp ga, omdat mijn lief ook in de Chiro zit. Maar dat is helemaal niet hoe ik het doe. Ik heb het al moeilijk genoeg om het tegen mijn familie, of tegen kennissen te gaan zeggen. En nu wordt ik daar halvelings toe verplicht? Zij vindt gewoon dat de ouders het recht hebben te weten dat er een koppel in de leiding is, omdat hun kind een week mee gaat met ons.

Een andere leidster mailde de hele leidingsploeg omdat we eerst moeten bespreken of wij wel uit de kast mogen komen. Ze weet niet of het zo goed is voor de reputatie van onze Chiro dat de mensen weten dat wij een koppel zijn.
We leven precies in de middeleeuwen.

Wat een pretentie van die mensen zeg,om even in jullie plaats te bepalen wat jullie moeten doen,echt een schande.
Wat is het volgende? Moeten jullie op kamp een roze driehoek dragen? wtf, hier kan zelfs ik mij in opwinden,en normaal probeer ik mij in dat soort dingen niet op te winden